Stichting Dappere Dames
Inspreektekst bij vergadering stadsdeel van dinsdag 19 november 2019.
Mijn naam is Malika Frindi en ik spreek in namens de stichtingen Dappere Dames en Buurtschouders. Twee organisaties die nu hun activiteiten uitvoeren in buurtgebouw Batavia.
Op donderdag 14 november hoorden wij via een van u dat deze vergadering er was. Sebastiaan bedankt daarvoor. Het tekent de manier waarop met ons wordt omgegaan en misschien zegt het ook wel iets over hoe het stadsdeel omgaat met participatie.
Eerder dit jaar hebben we aan ambtenaren laten weten dat we graag het beheer van Batavia willen overnemen van de Meevaart. Dat hebben we gedaan nadat er eerst een aantal bemiddeld is door het stadsdeel tussen ons en de Meevaart omdat we ontevreden zijn over hoe zij hun taak invullen.
Ons voorstel was simpel. Wij wilden een plan maken voor het beheer en gebruik van het pand en de speeltuin en met dat plan het gesprek aangaan met de buurt. En we hebben het stadsdeel gevraagd om ons daarbij te helpen.
Op dat voorstel hebben we nooit een reactie gehad. We kregen uiteindelijk te horen dat het stadsdeel maatschappelijk wil gaan aanbesteden.
Dat voorstel ligt nu hier voor.
Voordat u daarover besluit is het goed als u zich eerst informeert over een aantal zaken die niet in het stuk staan.
- De financiën: het geschetste beeld is onjuist en niet compleet. Onjuist en niet compleet omdat als de huur van een pand € 24.500,- is, het verschil met de totale kosten van € 50.342,- wel heel groot is. Dat verschil wordt niet toegelicht.
- Van die € 50.342,- moet ook de schoonmaak van het pand worden betaald. Als gebruiker melden we regelmatig aan de Meevaart dat het weer eens smerig is. Het antwoord is dan dat de schoonmaker ziek is en dat er geen geld is voor vervanging.
- Ook wordt de indruk gewekt dat het pand goed bruikbaar is voor een veelheid aan activiteiten. Maar dan nodigen wij uit om eens de keuken komen te bekijken. Goed gebruik van het pand vraagt straks ook om een stevige investering. Het pand is jarenlang verwaarloosd.
- Activiteiten in Batavia komen niet uit de lucht vallen. Ze kosten ook geld en daarvoor vragen organisaties dus subsidies. Durf aan de aanbesteding een totaalbudget te hangen voor zowel beheer, als verbouwing en activiteiten.
- Batavia ligt ingeklemd tussen woonblokken op een binnenterrein. Geluidsoverlast is dan al snel iets dat gebeurt. Dat beperkt de gebruiksmogelijkheden van het pand.
- Batavia heeft naast een inloop twee ruimtes die niet zelfstandig naast elkaar kunnen worden gebruikt. Daarvoor is de wederzijdse overlast te groot.
- De idee dat een organisatie maar maximaal drie dagdelen gebruik kan maken betekent in de praktijk gewoon dat er veel geld gaat naar overhead met als resultaat meer leegstand, nieuwe financiële tekorten en minder activiteiten.
- Het Sumatraplantsoen is een open speelruimte voor de jeugd. Speeltuin Batavia is een beschermde speelruimte voor kinderen van 4 tot maximaal 12 jaar.
- Behalve het buurtgebouw Batavia is er – zelfs nog dichter bij het Sumatraplatsoen – ook het buurtgebouw Majella. Daarover geen woord in deze notitie.
Het is dus niet alleen instemmen met het voorstel maatschappelijk aanbesteden, maar ook weten dat er dan nog de nodige vervolgkosten komen.
Ik wil tot een afronding komen en me daarbij beperken tot een drietal kernpunten.
- Het is het goedkoopst als Batavia in beheer wordt gegeven bij een organisatie die ook een groot deel van de activiteiten in het pand verzorgd en het daarnaast open stelt voor andere buurtgroepen. Semi-commerciële verhuur is gewoon verliesgevend. Beheer, administratie, schoonmaak, enz kost meer dan dat het opbrengt.
- Het probleem Sumatraplantsoen is niet op te lossen door van Batavia ook een probleem te maken.
- Neem de beperkingen van het buurtgebouw Batavia serieus. Respecteer dan omliggende bewoners geen overlast willen en dat de speeltuin er is voor het jonge kind. Dan is het logisch dat het buurtgebouw zich vooral richt op de ouders van deze kinderen. In de praktijk zijn dat gewoon de Dappere Dames.
Nog een laatste opmerking.
Bij de voorbespreking zeiden enkele van ons dat het geen nut meer heeft om hier in te spreken. Het is een rijdende trein en die gaat gewoon door. Maar ik ben een optimist. En ik hoop dat de trein nu stopt, dan er wordt uitgestapt en dat we opnieuw kunnen beginnen.
En hoe nu verder
Wij wachten het verslag van de deelraadcommissie af.